ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ Η ΔΙΑΙΤΑ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ

Γράφει ο Αντωνίου Γιάννης
 
Αν παρακολουθείς συστηματικά τους λογαριασμούς της Nutripass στο Facebook και στο Instagram θα καταλάβεις ότι αυτό το άρθρο δημιουργήθηκε μέσα από μια τυχαία συνομιλία μου την οποία μπορείς να διαβάσεις εδώ.
Ήταν μια αφορμή για να μου δημιουργηθούν κάποιες απορίες και σκέψεις τις οποίες θέλω να μοιραστώ μαζί σου, είτε είσαι Διατροφολόγος είτε όχι (μπορεί να σε ενδιαφέρουν και να τις έχεις συναντήσει και εσύ στο παρελθόν, για αυτό ρίξε μια ματιά σε ολόκληρο το άρθρο).
 
Ας ξεκινήσουμε με τον πυρήνα που είναι η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ.
 
Την απαγόρευση στα πρώτα μου βήματα  σαν Διατροφολόγος, δεν σου κρύβω ότι την είχα χρησιμοποιήσει και εγώ.
 
Ένιωθα σαν είμαι μια μικρή απομίμηση της πιο αυστηρής εκδοχής ενός δασκάλου με μια βέργα στο χέρι.
Π.χ. Μην φας εκείνο το τρόφιμο, καθόλου γλυκό αυτή την εβδομάδα κτλ
 
Τώρα και μετά από 4 χρόνια ενεργής επαγγελματικής ενασχόλησης κάθομαι λίγο και τα σκέφτομαι πιο σφαιρικά τα πράγματα.
 
Το να απαγορεύεις μια τροφή ή μια συνήθεια σε ένα άτομο που παρακολουθείς μπορεί να γυρίσει με την διπλάσια ταχύτητα σαν boomerang στην συνεργασία σας.
Με το χειρότερο σενάριο; Μάντεψε…
την διακοπή της συνεργασίας και της προσπάθειας από το άτομο.
 
Ας πάρουμε ένα ζωντανό παράδειγμα από μια κυρία που παρακολουθώ 4 μήνες τώρα.
Στην 1η συνεδρία και ενώ την ρώταγα διάφορα πράγματα για το ιστορικό της φτάνουμε στο κεφάλαιο σαλάτες.
‘’Γιάννη δεν τρώω καθόλου σαλάτες γιατί δεν μου αρέσουν. Μόνο κάτι ντοματίνια που και που μέσα στον μήνα. Άμα θες να με γεμίσεις σαλάτες θα δυσκολευτώ πολύ και δεν θα τα καταφέρω.  Δεν σου υπόσχομαι τίποτα’’
 
Μια δήλωση εκ μέρους μου σε αυτό το σημείο όπως ‘’ Κυρία Σ.Ε. πρέπει να φάτε οπωσδήποτε σαλάτες καθημερινά για να αισθάνεστε χορτάτη κτλ κτλ’’
Θα ήταν σαν να χτυπάς σε έναν τοίχο με διπλή στρώση από τούβλα ο οποίος δεν θα έσπαγε με τίποτα.
 
Κάτι αντίστοιχο μπορεί να συμβεί άμα απαγορεύσεις μια συνήθεια, όπως είναι τα γλυκά (αγαπημένη αμαρτία, το ξέρω).
 
Η απαγόρευση θα οδηγήσει σε στέρηση με αποτέλεσμα το άτομο να μην έχει σταδιακή συμμόρφωση σε μια νέα συμπεριφορά.
 
Μπες λίγο στην θέση του και σκέψου τι μπορεί να αισθανθεί με την απαγόρευση.
 
Αν σου κόψουν και εσένα κάτι αγαπημένο στη ζωή σου που σου προσφέρει ευχαρίστηση, ηρεμία ή χαρά το πιο πιθανό είναι να μην το καταφέρεις και να αντιδράσεις.
Θα νιώθεις σα να χάνεται η γη κάτω από τα πόδια σου και ένα σωρό πιεστικά και αγχωτικά συναισθήματα θα σε περιτριγυρίσουν.
 
Στο πέρασμα των χρόνων προσωπικά εγώ αλλά και οι υπόλοιποι συνάδελφοι έχουμε έρθει σε επαφή με ανθρώπους οι οποίοι αγαπάνε τα γλυκά και ξεκινώντας την συνεργασία, μας δηλώνουν ότι είναι πανέτοιμοι να τα κόψουν όλα.
Μερικές δηλώσεις μπορεί να είναι:

  • Μπορώ να τρέφομαι με γλυκά για αυτό μην μου βάλεις καθόλου.
  • Καλύτερα να μην έχω καθόλου γλυκά τώρα που ακολουθώ ένα πρόγραμμα.
  • Ας τα κόψουμε τώρα τελείως που θέλω να κάνω κάτι δραστικό και μετά στην πορεία το βλέπουμε.
  • Άμα μου βάλεις λίγα γλυκά δεν θα αντέξω και θα υποκύψω, για αυτό ας τα κόψουμε τελείως.

 
Ωστόσο υπάρχουν και οι πιο μετριασμένες δηλώσεις όπως:

  • Θέλω οπωσδήποτε στο πλάνο να έχω ένα γλυκάκι την εβδομάδα
  • Μπορώ να έχω ένα γλυκάκι κάθε μέρα για να μου φεύγει αυτή η επιθυμία;
  • Πόσα γλυκά μου επιτρέπεις Διαιτολόγε; Θα μπορώ κάθε μέρα να απολαμβάνω την σοκολάτα μου;

 
Και οι 2 παραπάνω κατηγορίες δηλώσεων και ανησυχιών είναι απολύτως κατανοητές και καθόλου εξωπραγματικές.
Ίσα Ίσα αν δεν ευχαριστηθούμε κάποια πράγματα στην ζωή πότε θα τα ευχαριστηθούμε;
 

Ο ρόλος του Διαιτολόγου είναι σε αυτή την περίπτωση διττός.

 
Πρώτα από όλα πρέπει να αφουγκραστεί τις επιθυμίες του ατόμου και να κινηθεί μαζί με αυτές βάζοντας τες σε ένα υγιές πλαίσιο για την επίτευξη του εκάστοτε στόχου.
 
Και Δεύτερον στην πλήρη ‘’περικοπή’’ (και δεν αναφέρομαι σε περικοπή συντάξεων και μισθών) να σταθεί δίπλα στο άτομο και να του εξηγήσει που μπορεί να οδηγήσει μακροπρόθεσμα αυτή η αποφασιστική άρνηση από κάθε είδους γλυκάδα ή άλλη συνήθεια.
 
Ωραία μέχρι εδώ αλλά ποια είναι η ουσιαστική λύση;
 
Πως μπορούν να μειωθούν οι ‘’κακές’’ συνήθειες;
 
Υπάρχει ή δεν υπάρχει λύση; Θα τα καταφέρω;
Η αλήθεια είναι ότι αυτές οι ερωτήσεις κάνουν κύκλους στα κεφάλια των ατόμων που θέλουν να συνεργαστούν με έναν επαγγελματία για να αλλάξουν την εικόνα τους, αλλά είναι επιρρεπής στα γλυκά, στα τσιμπολογήματα, στο αλκοόλ και κτλ.
 
Το μαγικό χάπι για να απαλλαγείς από τις ‘’κακές’’ συνήθειες δεν υπάρχει σίγουρα. Αν είχε βρεθεί τότε κάποιος θα είχε γίνει εκατομμυριούχος.
 
Οπότε ας προσγειωθούμε λίγο στην πραγματικότητα.
 
Μια ‘’κακιά’’ συνήθεια λοιπόν μπορεί να μην αλλάξει ποτέ αναλόγως την θέληση του ατόμου και αναλόγως την στήριξη και την διαχείριση που θα προσφέρει ο εκάστοτε επαγγελματίας σε βάθος χρόνου.
 
Μπορεί όμως να ελαττωθεί και να  αντικατασταθεί εν μέρει από πιο αποδοτικές συνήθειες.
 
Όλοι οι Διαιτολόγοι το έχουμε δει να συμβαίνει και αν όχι, καλό είναι να δουλεύουμε και εμείς οι ίδιοι πάνω σε συγκεκριμένες τεχνικές για να εμπλουτίζουμε την αντίληψή μας και να βοηθάμε πιο ενεργά τα άτομα που αναλαμβάνουμε.
 
Ας πάμε λίγο στο παραπάνω παράδειγμα που ανέφερα με την κυρία Σ.Ε.
 
Μια αρχική προσέγγιση θα ήταν να οριοθετηθεί ένας εφικτός στόχος από μέρους της για την κατανάλωση λαχανικών μέσα στην εβδομάδα.
Π.χ. ένα μικρό βήμα θα ήταν να κατανάλωνε 2 φορές σαλάτα την εβδομάδα
Πολύ προτιμότερο από το να μην καταναλώνει καθόλου. Τι νομίζεις;
 
Με το πέρας του χρόνου αυτός ο στόχος μπορεί να επαναπροσδιορίζεται και να αυξάνεται.
 
Και θα σου αποκαλύψω κάτι πραγματικό για την κυρία Σ.Ε.
Μετά από 4 μήνες τρώει πλέον καθημερινά σαλάτες και πλέον δεν μπορεί χωρίς αυτές.
 
 
Ποιο είναι το ζουμί της παραπάνω στοχοθέτησης όμως;
Είναι το άτομο σιγά σιγά να βάζει εφικτούς και μικρούς στόχους οι οποίοι μακροπρόθεσμα θα του γίνουν συνήθειες με πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να μειωθούν ή και να εκμηδενιστούν οι παλιές ‘’κακές’’ συνήθειες.
 
Ακούγεται δύσκολο και χρονοβόρο, ωστόσο μια αρχή και μια μικρή οριοθέτηση θα είναι ένα έναυσμα για να ξεκινήσει μια νέα διαδικασία αλλαγής στο τρόπο Διατροφής του κάθε ατόμου.
 

Συμπερασματικά

  • Η πλήρης απαγόρευση σε συνήθειες χρόνων μπορεί να ‘’γυρίσει’’ με διπλάσια ταχύτητα στην διαδικασία αλλαγής, αφήνοντας το άτομο στην ίδια ή και χειρότερη κατάσταση.
  • Το να απαγορευτεί κάτι εντελώς ίσως δεν αποτελεί πανάκεια, αλλά πιο ρεαλιστικό θα ήταν να μειωθεί σε βάθος χρόνου με στοχοθεσία.
  • Η οριοθέτηση μικρών στόχων είναι μια από τις πιο αποδοτικές διαδικασίες αλλαγής, ακόμα και στις ‘’κακές’’ συνήθειες στην Διατροφή.
  • Συμφώνησε σαν επαγγελματίας σε στόχους οι οποίοι είναι εφικτοί για το κάθε άτομο αλλιώς θα είναι μη πραγματοποιήσιμοι.
  • Είναι προτιμότερο να αρχίσεις να δοκιμάζεις μια νέα συνήθεια από το να παραμένεις στάσιμος.
  • Η Δίαιτα ή Διατροφή δεν θα πρέπει να είναι συνυφασμένη με την απαγόρευση αλλά πρέπει να περιέχει και ελευθερία μέσα σε όρια.

 
Γράφει ο Αντωνίου Γιάννης
Επ. Διευθυντής Nutripass
Διαιτολόγος-Διατροφολόγος BSc, Pn1, P.T.
 

Call Now
Book Now